Polska anarchia
Wielopolski uchodził u nas za świetlaną postać, której polska anarchia nie pozwoliła przychylić krajowi nieba. Jeśli popatrzeć od strony faktów, okaże się, że ówczesne społeczeństwo, konspiracji nie wyłączając, skłonne było do daleko idących kompromisów, do umiarkowania, lecz nie za wszelką cenę.
Wielopolski uchodził u nas za świetlaną postać, której polska anarchia nie pozwoliła przychylić krajowi nieba. Jeśli popatrzeć od strony faktów, okaże się, że ówczesne społeczeństwo, konspiracji nie wyłączając, skłonne było do daleko idących kompromisów, do umiarkowania, lecz nie za wszelką cenę.
Słusznie karci się odruchy i ostrzega przed nimi. Historia powinna jednak roztrząsać sumienia przede wszystkim tym, co mając władzę stwarzają warunki sprzyjające odruchom, a nie tym, co właściwie padali ofiarami.
Tymczasem w naszym dziejopisarstwie od dawna funkcjonuje dziwny polski samograj. Ilekroć zaczyna się konflikt pomiędzy społeczeństwem a władzą, zawsze winne jest społeczeństwo. A odwrotnie nigdy być nie może?
(Od Autora)
Uwagi: pękniętny blok str. 18-34
OKS
1 Przedmiot
Dane
- autor
- Paweł Jasienica
- okładka
- miękka
- ISBN
- 8308019706
- wydawnictwo
- Wydawnictwo Literackie
- rok wydania
- 1988
- liczba stron
- 176
- numer wydania
- 1
- szerokość produktu
- 12,5
- wysokość produktu
- 20
- grubość produktu
- 0,8
- język
- polski
- stan
- bardzo dobry -
- zbiór
- BS/OKS
oglądane produkty
Wielopolski uchodził u nas za świetlaną postać, której polska anarchia nie pozwoliła przychylić krajowi nieba. Jeśli popatrzeć od strony faktów, okaże się, że ówczesne społeczeństwo, konspiracji nie wyłączając, skłonne było do daleko idących kompromisów, do umiarkowania, lecz nie za wszelką cenę.