Między państwowym mecenatem a rynkiem

Polska kinematografia po 1989 roku w kontekście transformacji ustrojowej.

Praca poświęcona jest kierunkom i skutkom reformy polskiej kinematografii po 1989 roku w konfrontacji z podstawowymi założeniami jej modelu w okresie PRL i w kontekście zachodzących w ostatnich dekadach przemian cywilizacyjno-kulturowych. Przedstawiono w niej związki między zapleczem ideologiczno-politycznym reformy, mechanizmami prawnymi, finansowymi i rynkowymi, a artystyczną i ekonomiczną kondycją rodzimego kina. Autorka analizuje współzależności i sprzeczności wynikające ze zderzenia wymogów rynku z potrzebami twórczości. W szczególności stara się rozpoznać relacje między formami i zakresem mecenatu państwowego z jednej strony, a oddziaływaniem mechanizmów rynkowych - z drugiej, stara się także rozpoznać wpływ tych relacji na strategie producencie, dystrybutorskie i decyzje twórcze. Przedmiotem rozważań jest także proces przekształceń systemu rozpowszechniania filmów, ewolucja postaw widowni wobec kina i społeczny rezonans poszczególnych obrazów, w szczególności polskich.