Szczeliny istnienia

Wydany po raz pierwszy w 1992 esej Szczeliny istnienia był wydarzeniem literackim najwyższej rangi. Czytelnicy przyjmowali tę książkę w sposób niezwykle osobisty. Wydawało się, że przemawia ona różnymi językami egzystencji, że opisuje rozmaite doświadczenia - matki, więźnia, ofiary, umierającego i przychodzącego na świat. W istocie esej Brach-Czainy mówił o egzystencji, o tym, co znaczy, że coś jest, że jestem, że ktoś jest. Być - to według autorki podejmować wysiłek istnienia. Porządkować. Krzątać się. Troszczyć się i zabiegać. W perspektywie egzystencjalnej ciekawy jest nie tylko wysiłek intelektualny, wysiłek pisarza i filozofa. Ciekawa jest także codzienna egzystencja, zwyczajne bycie. Książkę Brach-Czainy nazwano polską "biblią feminizmu".

Grażyna Borkowska

Uwagi: naklejka na grzbiecie oprawy, na str. przedtytułowej pieczątki wł., na ostatniej str. okładki ślad po naklejce, trzon bez śladów używania.