Współżycie łatwe i trudne

Stefan Garczyński to pisarz wszechstronny. Czytelników, którzy w końcu lat czterdziestych [dwudziestego wieku] śledzili jego publicystykę gospodarczą, mógł zaskoczyć zwrotem do publicystyki literackiej. W tym czasie pracuje i zbiera doświadczenia kolejno w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, w Banku Handlowym i w Stowarzyszeniu Autorów, wreszcie bierze się do tłumaczeń i do uczenia języków. Kontakt z uczniami prowadzi do zainteresowania pamięcią i w ogóle psychologią. Pisze więc książki popularnonaukowe, ale nie zaniedbuje literatury („Misiołek", „Na stromym dachu", a obecnie powieść dla dorosłych).

Niemniej jednak psychologiczna pasja Garczyńskiego jest najpłodniejsza („Sztuka pamiętania", „Sztuka rozmowy", „Współżycie łatwe i trudne", „Potrzeby psychiczne", „Razem, ale jak", „Błąd — źródła, zapobieganie"). Na powodzenie tych książek złożyły się: świetne opanowanie pisarskiego rzemiosła, wybór interesujących problemów, mających znaczenie nie tylko naukowe, ale i praktyczne.

[z okładki]

Uwagi: zażółcone brzegi stron.