Pozostawieni swemu losowi

Pozostawieni swemu losowi. Ameryka wobec Holocaustu 1941 - 1945.

Nie było łatwo zebrać materiały do tej książki i nie było łatwo ją napisać. Nie chce się wprost dawać wiary faktom ujawnionym w dokumentach, na których jest oparta. Ameryka, kraj osiedleńców, okazał się ich niegodnym spadkobiercą. Chrześcijanie w Ameryce zapomnieli o dobrym Samarytaninie. Nawet Żydom amerykańskim zabrakło determinacji do zdecydowanego działania, jakiego wymagał dramatyzm sytuacji. Naziści byli mordercami, ale my wszyscy byliśmy biernymi współwinnymi.
W okresie od czerwca 1941 do maja 1945 roku z rąk nazistów i ich pomocników zginęło ponad pięć, zapewne sześć milionów Żydów.
Niemieckie panowanie nad większością obszaru Europy sprawiło, że najbardziej nawet zdecydowana akcja aliantów nie zdołałaby ocalić więcej niż jednej trzeciej tych, których skazano na eksterminacji Ale poważne zaangażowanie się w akcję ratowania ofiar z pewności uratowałoby życie setkom tysięcy tych ludzi, i to bez narażania na uszczerbek wojennego potencjału państw sprzymierzonych. Dokumenty dowodzą wyraźnie, że taką kampanię można by podjąć tylko w przypadku, gdyby zainicjowały ją Stany Zjednoczone. Ameryka zaś nie uczyniła w tej sprawie nic, aż po finalną fazę wojny, a nawet wtedy; kiedy z sukcesem podjęto takie działania, wyniki ich były nader ograniczone.
Ta książka przedstawia sposób, w jaki Ameryka zareagowała na zbrodnię, której naziści dopuścili się na Żydach europejskich.

[z Przedmowy]