Nad starą blizną

Edward Szuster zaproponował czytelnikowi książkę niecodzienną. Należy ją zaliczyć do literatury faktu. Można ją nazwać reportażem z przeszłości. Niemożliwość bezpośredniego uczestnictwa w przedstawionych zdarzeniach zrekompensowana ostała wnikliwą lekturą dostępnych pisarzowi źródeł: wspomnień, opracowań, czasopism. Klarowny staje się w książce Edwarda Szustera stosunek elementów informacyjnych oraz autorskiej intencji i oceny. Postawę autora Nad starą blizną trzeba określić jako próbę psychologicznej rekonstrukcji motywów zachowań społecznych podczas wydarzeń rewolucyjnych w latach 1906-1907. Szuster zajmuje stanowisko refleksyjne: dopuszcza różne interpretacje, wprawdzie proponuje czytelnikowi własną sugestię, lecz przecież nie wyczerpuje zagadnienia. Dokonuje stosunkowo żmudnej rekonstrukcji starć i zamachów. Narodowy Związek Robotniczy, Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy, Polska Partia Socjalistyczna, Bund – oto główni uczestnicy areny wydarzeń. Autor przybliża linie podziałów, jakie przebiegły przez wstrząsane rewolucyjnymi walkami miasto. Pokazuje ich skutki.

[z Posłowia do książki - Tadeusz Błażejewski]

Uwagi: dodatkowa okładka z folii, blok zażółcony.